Goede public relations is essentieel voor  het aantal aanmeldingen van nieuwe leerlingen. De mogelijkheden zijn legio: de schoolwebsite, twitter, facebook, email en niet te vergeten de kranten. Kosten noch moeite worden vaak gespaard om reclame te maken voor de school om daarmee het aantal nieuwe aanmeldingen te accumuleren. De prangende vraag is echter wat werkt? Commerciële reclamebureaus buigen zich samen met het management en andere intern betrokkenen over deze vraag. Weten zij het ultieme antwoord? Nee! Ze doen hun best om erachter te komen welke reclamevorm het meeste effect heeft en iedereen denkt het wiel te hebben uitgevonden totdat de aanmeldingen komen. Analyses erop loslaten heeft weinig zin, want emoties laten zich niet vangen in een analyse. Emoties spelen een grote rol bij de keuze voor een school. Welke factoren bepalen dan die emotie? Bij de groep willen horen. Welke groep? De groep die iets voorstelt. Wie is dat dan? In elk geval de groep die vaak in het nieuws komt met leuke en succesvolle thema’s. Hoe doe je dat? Items op je website waarmee je je doelgroep meteen aanspreekt en parallel daaraan een twitterbericht de deur uit en dan vooral hopen op retweets. Kwestie van netwerken.  Vergeet niet de regionale kranten. Die hebben het liefst een kant-en-klaar bericht. De meeste kans dat ze dan publiceren. Aanpassen doen ze wel, maar de hoofdboodschap blijft intact. Bestook ze maar, want dat vinden ze helemaal niet erg. Altijd handig voor de gaatjes.
Tja en dan dat voor en door, dat werkt prima. Leerlingen schrijven voor leerlingen. De leerlingenraad die de digitale schoolkrant adopteert. Helemaal goed, mits er wekelijks nieuwe items in staan EN de schoolkrant op een prominente plek op de schoolwebsite te vinden is. Logisch dat die anders niet gelezen wordt. Wat hebben we nog? Oud-leerlingen en noem het geen ex-leerlingen, want dat heeft een negatieve connotatie. Hoe doen zij het in het vervolgonderwijs? Welke oud-leerlingen kunnen we als succesfactor opvoeren? Denk daarbij aan leerlingen die goed terechtgekomen zijn in de maatschappij of leerlingen waarvan bijzondere toekomstdromen uitgekomen zijn en momenteel de olympische talenten als je die als school onder je hoede hebt gehad.
Wat ik me uit mijn tijd op de basisschool herinner is, dat ik de leerlingen uit het jaar voor mij allemaal kende. Ik hoor dat vaak van mensen. De ouderejaars ken je, maar degene na jou niet meer. Doe in de pr iets met dit gegeven en laat vooral eerstejaars aan het woord op de website en geef hen een plek in de schoolkrant. Geen betere reclame dan de eerstejaars. Ook ouders roeren de tamtam. Zij zijn het klankbord van onze eerstejaars en zorgen op hun beurt voor het zegt-‘t-voort in stad en dorp. Helemaal gratis, ook dat.
Natuurlijk is de wijze waarop je als school onderwijs verzorgt een hele belangrijke factor. Strooi naar buiten wat er binnen gebeurt, maar laat dat de leerlingen doen op de website en in nieuwsbrieven. De betrouwbaarheidsfactor is groot.
Simpele dingen doen het ook goed: werken aan een beter handschrift. Goed voor de oog-handcoördinatie. Kopt lekker en niks mis mee. Ook al heeft iedereen een laptop, een duidelijk handschrift hoort erbij. Innovatief en behoudend gaan wervend hand in hand.