De kracht van het onderwijs ligt in het onderkennen van de kracht van het kind.
Kinderen willen ook heel veel zelf doen en dat laten ze ons al op heel jonge leeftijd merken. “Ikke zelf”, dat zegt vast elk kind ooit een poosje en als verstandige ouder laat je je kind de ruimte om dit zelf willen dan ook uit te voeren. Ik herinner me, dat dit zelf doen werd overgenomen door de docent, die vertelde wat ik moest kennen en kunnen en hij of zij legde uit hoe dat allemaal moest. Ik hoefde alleen maar braaf te volgen. Het is toch nog goed gekomen. Ondanks, dat weer wel.
Als docent wil ik leerlingen het vertrouwen geven in hun kunnen en vooral nieuwsgierig zijn naar wat leerlingen zelf willen en zelf allemaal ontdekken.
Ondanks inspirerende voorbeelden werk ik nog niet met apps. Afgelopen week trok ik de stoute schoenen aan en stelde ik mijn vwo-1 leerlingen voor om op hun mooie laptop eens te zoeken naar apps, die we in de Duitse les zouden kunnen gebruiken en eens uit te zoeken wat je er mee kunt. Natuurlijk wel gratis versie. We kunnen alleen gebruik maken van windowsapps, maar dat mocht de pret niet drukken. Ze kregen 15 minuten om eens rond te neuzen en ik vertelde, dat ik geen hulp kon bieden.
Wat zag ik:
app11. Alle leerlingen gingen meteen aan de slag met zoeken. Niet één die niet in de gaten had wat de bedoeling was.
2. Enkele leerlingen hadden vrij snel een app gevonden zoals babbel en het Duitse alfabet om na te spreken.app2
3. Het lukte niet meteen iedereen om met de juiste zoekwoorden een app te vinden, maar ze vroegen zelf om hulp aan anderen.
4. De een had 57 apps en de ander enkele honderden!? Ook hier werd aan elkaar uitgelegd hoe dat kon en werden er vragen gesteld. Het waren helaas niet allemaal apps voor Duits, maar het zoeken leverde er toch enkele op.

Ik keek er naar en zat te genieten, want in 15 minuten hebben ze meer geleerd dan ik in een lesuur kan uitleggen: samenwerken, delen, juiste zoekwoorden gebruiken en de uitspraak van het Duitse alfabet. De leerlingen hebben nu in elk geval al enkele apps en ik hoop, dat ze er ook thuis mee aan de slag gaan. De volgende stap is elkaar uitleggen wat je met de gevonden apps kunt doen. Inmiddels heb ik hulp gekregen van @warempel Tessa van Zadelhoff http://www.scoop.it/t/ipad-in-de-klas .

Een tweede voorbeeld van ‘ikke zelf’. Vorige week maandag waren mijn Duitse collega en ik de tweedaagse uitwisseling aan het voorbereiden voor de tweede klas vwo. Er deed zich een probleem voor bij de overnachting: mijn klas telt zes meisjes en negentien jongens en de Duitse klas heeft elf meisjes en elf jongens. “Hoe lossen we dat met de overnachting op”, vroeg Krista. Mijn voorstel:”Laat de kinderen daar zelf eens over nadenken en met een voorstel komen.” Dinsdag in de les heb ik hen verteld, dat we hun hulp nodig hadden bij de oplossing van een probleem. Ik heb hen dit voorgelegd en in groepjes hebben ze 10 minuten gebrainstormd over een voorstel. Daar zijn heel bruikbare ideeën uit voortgekomen.

Een derde voorbeeld van ‘ikke zelf’. Dinsdag vond de kernteamvergadering plaats en mochten we alvast nadenken over de invulling van de projectweek voor kerst. Samen met collega Leon, mentor van vwo-2, ontvouwden we onze plannen. De uitwisseling met de Duitse school heeft vlak voor de projectweek plaats. Maandag en dinsdag kunnen de leerlingen dan werken aan de presentatie van de uitwisseling en woensdag krijgt vervolgens een sportieve en culturele bestemming. “Wat doen we donderdag?”, vroeg Leon. “Wat denk je ervan om die vraag eens aan de leerlingen voor te leggen?, was mijn antwoord.

Nog te veel wordt er vanuit gegaan, dat wij het als docent allemaal wel weten, maar als je betrokkenheid  van leerlingen wilt stimuleren, dan zul je een beroep moeten doen op dat wat leerlingen al heel jong wisten te verwoorden “Ikke zelf!”

Als Zugabe een mooi filmpje.