Volgende week zijn de mondelinge schoolexamens literatuur in havo-4. Leerlingen hebben over één klassikaal gelezen boek een presentatie gehouden en voor de andere twee boeken leveren ze gedurende het schooljaar een leesdagboek in via de elo. Regelmatig heb ik hen gewezen op de inleverdatum. Het laatste leesdagboek had gisteravond vóór 20.00 uur ingeleverd moeten zijn. De leerlingen van havo-4 zijn niet de snelste met inleveren, enkele uitzonderingen daargelaten. Ter herinnering heb ik een mail gestuurd en dat leverde ’s middags weer enkele gevulde plekken in het overzicht op. ’s Avonds om 19.00 uur waren er nog steeds tien leerlingen die hun laatste verslag niet hadden ingeleverd. Ik heb ze allemaal even gebeld en negen waren er nog mee bezig en de tiende had bij de kernteamleider vanwege ziekte uitstel gevraagd. Ik had de leerlingen in hun eigen sop gaar kunnen laten koken, maar dat betekent, dat ik melding moet maken bij de examencommissie vanwege het niet tijdig inleveren van een verslag. De kans dat ze dan een herkansing kwijt zijn, is aanwezig. Bovendien heeft de examencommissie weer een hoop werk met het afhandelen. Wat een gedoe en ik hou niet van gedoe. Ik vraag me ook af of dat eigen sop na het koken nou wel het beoogde effect zou hebben gehad. Ik denk het niet. Uitstelgedrag is onderdeel van het puberen. Als docent moet je soms even meehelpen. Het eerste leesdagboek was keurig op tijd ingeleverd dat weer wel. En wellicht was ook zonder mail en telefoon alles op zijn pootjes terecht gekomen. Gewoon wat meer vertrouwen in de leerling hebben of ken ik mijn pappenheimers?