Afgelopen week kwam een artikel uit The Guardian enkele keren voorbij op Twitter. Het ging over de Evangelische Schule Berlin. De kop luidde: No grades no timetable: Berlin school turns teaching upside down. Vandaag verscheen in HLN.BE de Nederlandse versie. Als docent Duits (met pensioen) ben ik nieuwsgierig en google de naam van de school. Ik lees vervolgens een portret van de Evangelische Schule op de website van Schulen der Zukunft.

In dat laatste artikel vallen mij twee dingen op die in de andere twee artikelen niet genoemd worden en volgens mij de basis vormen van het succes.  Ten eerste  zijn er geen jaarlagen, maar gemengde groepen van verschillende leeftijden. Dit is op zich niets nieuws, maar de reden waarom is volgens mij van belang:

Im Vordergrund stehen stattdessen individuelle Förderung und die Vermittlung von Werten – wie zum Beispiel Verantwortung, Solidarität, Wertschätzung und Anerkennung.

Ten tweede is er een lofcultuur  die tot uiting komt in gezamenlijke bijeenkomsten en een kerkdienst. Doel daarvan is:

Dass jeder Schüler auch wirklich wahrgenommen und wertgeschätzt wird. Das ist an der ESBZ wichtig.

Link naar artikel